nazywany również Glockenrapier, powstał w oparciu o uśrednione parametry konstrukcyjne XVII-wiecznych rapierów hiszpańskich, niemieckich i włoskich. To broń o długiej, prostej głowni przeznaczonej do zadawania pchnięć. Charakteryzuje się rozbudowaną oprawą rękojeści chroniącą dłoń walczącego. Był najpopularniejszą bronią Europy Zachodniej od XVI do XVII wieku. W Hiszpanii używany jeszcze do połowy XVIII wieku. Do walki rapierem wykorzystuje się dodatkowo lewak, puklerz lub płaszcz. Brak cięć i dobre zabezpieczenia broni pozwalają na znaczne zmniejszenie liczby ochraniaczy potrzebnych do walk sparingowych.

opis techniczny:
długość całkowita: 1250mm
długość głowni: 1040mm
masa: 1100g
wyważenie poziome: 50mm
materiał głowni: łączona walcowana stal węglowa twardość 43 HRC (sztywna)
+ tuleja mosiądz chromowany z wypełnieniem drewnianym (buk)
materiał oprawy: stal satynowana, drewno (palisander)

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie. Do walki rapierem kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System) bez karwaszy.

wprowadzony w Europie Zachodniej w drugiej połowie XVII wieku. Służył jako broń boczna noszona na co dzień. Lekka głownia pozwala na bardzo precyzyjne pchnięcia i pewne wykonywanie nawet przeciw-zasłon. Oprawą rękojeści tej broni, w postaci licznych obłęków, skutecznie chroni przed cięciami dłoń użytkownika.

opis techniczny:
długość całkowita: 1050mm
długość głowni: 860mm
szerokość głowni przy zastawie: 20mm
masa: 650g
wyważenie poziome od środka obrotu: 40mm
materiał głowni: stal walcowana twardość 42 HRC
materiał oprawy: stal, drewno (buk), skóra

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie. Do walki lekkim rapierem kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System).

parametrami konstrukcyjnymi odpowiada XVII-wiecznym rapierom codziennego zastosowania. Krótsza niż w rapierze kolnym głownia umożliwia wszechstronne wykorzystanie zarówno podczas pojedynku jak również w starciu grupowym czy samoobronie. Dzwonowa oprawa rękojeści jest najbardziej rozsądnym kompromisem pomiędzy skuteczną ochroną dłoni użytkownika właściwie przed każdym rodzajem natarcia, a stosunkowo niewielką masą samego rapiera. Dlatego też rapiery dzwonowe często wykorzystywano w pojedynkach i były faworyzowaną bronią fechtmistrzów tamtego okresu. Rapier dzwonowy był powszechnie używany w Europie Zachodniej w XVII wieku. W Hiszpanii ustąpił pola szpadzie dworskiej dopiero w drugiej połowie XVIII wieku. Do walki, obok rapiera, wykorzystuje się często również lewak, puklerz lub płaszcz, co daje ogromną ilość kombinacji techniki szermierczej.

opis techniczny:
długość całkowita: 1130mm
długość głowni: 940mm
masa: 900g
wyważenie poziome: 60mm
materiał głowni: stal 1055 węglowa twardość 41 HRC
materiał oprawy: stal, drewno obciągnięte czarną skórą

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie i cięcie. Parametry wagi, wyważenia i długości głowni umożliwiają walkę z zastosowaniem wszystkich technik szermierczych. Do walki rapierem sieczno-kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System) koniecznie z karwaszami.

był najpopularniejszą bronią Europy Zachodniej od XVI do XVII wieku. W Hiszpanii używany jeszcze do połowy XVIII wieku. Poniższy typ: rapier sieczno-kolny 110cm (obłękowy), parametrami konstrukcyjnymi odpowiada XVII-wiecznym rapierom pojedynkowym. Długa głownia nadaje się doskonale do zadawania pchnięć, ale jest nieco nieporęczna do skutecznego cięcia, czy wykonywania pewnych zasłon. Dlatego rapiery takie znajdowały zastosowania głównie w walce pojedynkowej w zastawie z bronią dodatkową (lewak, puklerz, płaszcz). W użyciu codziennym zastępowano je krótszymi wersjami. Oprawa rękojeści tej broni, w postaci licznych obłęków, skutecznie chroni przed cięciami dłoń użytkownika.

opis techniczny:
długość całkowita: 1250mm
długość głowni wraz z ricassem: 1100mm
masa: 1050g
wyważenie poziome od środka obrotu: 85mm
materiał głowni: stal 1055 węglowa twardość 41 HRC
materiał oprawy: stal, drewno owinięte filigranem stalowym

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie i cięcie. Parametry wagi, wyważenia i długości głowni umożliwiają walkę z zastosowaniem głównie szermierki kolnej oburęcznej, niemniej jednak cięcia tą bronią są również możliwe. Do walki rapierem sieczno-kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System) koniecznie z karwaszami.

niekiedy nazywany puginałem pojedynkowym, to sztylet trzymany w lewej ręce (stąd nazwa). Służy zarówno do obrony przed rapierem przeciwnika jak i do pchnięć w bliskim dystansie. Oprawa lewaka zaopatrzona jest w charakterystyczną tarczkę osłaniającą dłoń szczególnie popularną w Hiszpanii. Zastosowanie lewaka minimalizuje użycie zapasów i innych technik walki wręcz.

opis techniczny:
długość całkowita: 620mm
długość głowni: 460mm
masa: 600g
materiał głowni: łączona stal 1055 węglowa twardość 43 HRC sztywna
+ tuleja mosiądz chromowany z wypełnieniem drewnianym
materiał oprawy: stal satynowana, drewno (palisander)

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie. Do walki lewakiem kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System) bez karwaszy.

niekiedy nazywany puginałem pojedynkowym, to sztylet trzymany w lewej ręce (stąd nazwa). Wykształcił się w Europie Zachodniej w epoce renesansu. Szczególnie popularny w Hiszpanii i we Włoszech. Używany jako broń uzupełniająca do XVIII wieku. W Polsce bardzo mało znany.
Lewak służy do parowania natarć przeciwnika i do walki w bliskim dystansie. Oprawa tej broni zaopatrzona jest w charakterystyczną tarczkę osłaniającą dłoń. Zastosowanie lewaka minimalizuje użycie zapasów i innych technik walki wręcz.

opis techniczny:
długość całkowita: 470mm
długość głowni: 310mm
szerokość głowni przy oprawie: 24mm
masa: 600g
wyważenie poziome: 4mm
materiał głowni: stal 1055 węglowa twardość 44 HRC
materiał oprawy: stal satynowana, drewno (palisander)

przeznaczenie:
Broń biała klasy S (sparingowa) przeznaczona do wykonywania natarć poprzez pchnięcie i cięcie. Do walki lewakiem sieczno-kolnym wymagane są minimum ochraniacze MPS (Medium Protection System).

© Marcin Żmudzki
do góry